Είναι κάποιες
μέρες που ξυπνάς, βλέπεις δίπλα σου τις στάχτες απ' τα όνειρά σου και θυμάσαι
πως χθες βράδυ ήθελες να βάλεις φωτιά στο σύμπαν. Πας στο γραφείο, κοιτάζεις τη
στοίβα με τις εκκρεμότητες, ανοίγεις τον υπολογιστή σου και γκουγκλάρεις "watch Fight Club online". Βάζεις τα ασύρματα ακουστικά στα αυτιά σου, ανάβεις ένα τσιγάρο,
κατεβάζεις τα στόρια, σπρώχνεις τη στοίβα παράμερα και πατάς το play.
Όσο παρακολουθείς την ταινία, σαν παιδί 30 χρονών που δεν έχει συνειδητοποιήσει ακόμα ποιος είναι ο Tyler Durden, σκέφτεσαι πόσο πιο ελεύθερος θα ήσουν χωρίς τις δόσεις, χωρίς τις ντουλάπες με τα ρούχα, χωρίς τα προσποιητά χαμόγελα, χωρίς την αναμονή της αναβάθμισης του κινητού σου, χωρίς αυτά που νόμιζες πως έχεις ανάγκη... Με τι θα έμοιαζε ο δικός σου Tyler Durden? τι οσμή θα ανέδιδε το μπορντώ του δερμάτινο; σε ποιο εγκαταλελειμένο, υγρό και σκοτεινό δωμάτιο του εγκεφάλου σου κοιμάται ο εξτρεμιστής που έχει καταπιεί η σοβαροφάνεια κι ο καθωσπρεπισμός σου; ο φόβος σου..;
Είναι κάποιες μέρες που οι τελείες δεν κάνουν πολύ θόρυβο. Μα εσύ θες να βγει αίμα από τα αυτιά σου. Να μυρίσεις την πληγή σου, να ακούσεις τις κόκκινες υπόγειες σήραγγες να καλπάζουν κάτω απ' το δέρμα σου, για να συνειδητοποιήσεις πως είσαι ζωντανός. Να προκαλέσεις το φόβο σου νικώντας τον στο ίδιο του το παιχνίδι.
Θες να είσαι ο καλύτερός του φίλος. Θες να σε σπρώξει στο γκρεμό. Θες να σου πει πως υπάρχει κάποιο σχέδιο για να τον ακολουθήσεις στις εσχατιές της πρωτόγονης φύσης σου... Θες να ελέγχεις τα πάντα, μα ταυτόχρονα παλεύεις εκτός ορίων, έκπληκτος, ανακουφισμένος, που δεν είσαι ο άλλος μα αυτός. Αυτός που έχει πια τα ίδια σημάδια με τον Tyler Durden, αυτός που πυροβολεί το είδωλό του και σπάει σε χίλια κομμάτια την ανυπαρξία του...
Ψάχνεις την σκοτεινή σου πλευρά σε μακρινούς δορυφόρους που εσύ ο ίδιος έστησες έξω από τη σφαίρα της δήθεν επιρροής σου. Μην την ψάχνεις τόσο μακριά. Είναι εδώ, και σύντομα, ίσως στην επόμενη πτήση σου, θα καθίσει δίπλα σου και θα σου συστηθεί. Το όνομά της είναι Tyler Durden. Μη διστάσεις να της τηλεφωνήσεις.
Όσο παρακολουθείς την ταινία, σαν παιδί 30 χρονών που δεν έχει συνειδητοποιήσει ακόμα ποιος είναι ο Tyler Durden, σκέφτεσαι πόσο πιο ελεύθερος θα ήσουν χωρίς τις δόσεις, χωρίς τις ντουλάπες με τα ρούχα, χωρίς τα προσποιητά χαμόγελα, χωρίς την αναμονή της αναβάθμισης του κινητού σου, χωρίς αυτά που νόμιζες πως έχεις ανάγκη... Με τι θα έμοιαζε ο δικός σου Tyler Durden? τι οσμή θα ανέδιδε το μπορντώ του δερμάτινο; σε ποιο εγκαταλελειμένο, υγρό και σκοτεινό δωμάτιο του εγκεφάλου σου κοιμάται ο εξτρεμιστής που έχει καταπιεί η σοβαροφάνεια κι ο καθωσπρεπισμός σου; ο φόβος σου..;
Είναι κάποιες μέρες που οι τελείες δεν κάνουν πολύ θόρυβο. Μα εσύ θες να βγει αίμα από τα αυτιά σου. Να μυρίσεις την πληγή σου, να ακούσεις τις κόκκινες υπόγειες σήραγγες να καλπάζουν κάτω απ' το δέρμα σου, για να συνειδητοποιήσεις πως είσαι ζωντανός. Να προκαλέσεις το φόβο σου νικώντας τον στο ίδιο του το παιχνίδι.
Θες να είσαι ο καλύτερός του φίλος. Θες να σε σπρώξει στο γκρεμό. Θες να σου πει πως υπάρχει κάποιο σχέδιο για να τον ακολουθήσεις στις εσχατιές της πρωτόγονης φύσης σου... Θες να ελέγχεις τα πάντα, μα ταυτόχρονα παλεύεις εκτός ορίων, έκπληκτος, ανακουφισμένος, που δεν είσαι ο άλλος μα αυτός. Αυτός που έχει πια τα ίδια σημάδια με τον Tyler Durden, αυτός που πυροβολεί το είδωλό του και σπάει σε χίλια κομμάτια την ανυπαρξία του...
Ψάχνεις την σκοτεινή σου πλευρά σε μακρινούς δορυφόρους που εσύ ο ίδιος έστησες έξω από τη σφαίρα της δήθεν επιρροής σου. Μην την ψάχνεις τόσο μακριά. Είναι εδώ, και σύντομα, ίσως στην επόμενη πτήση σου, θα καθίσει δίπλα σου και θα σου συστηθεί. Το όνομά της είναι Tyler Durden. Μη διστάσεις να της τηλεφωνήσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου