Πέμπτη 26 Απριλίου 2012

Γλυκά διλήμματα

... ή αλλιώς, Try walking in my shoes...

Τις προάλλες, στεκόμουν μπροστά από μια βιτρίνα ζαχαροπλαστείου και χάζευα γλυκά. Δυο είναι οι μεγάλες μου αδυναμίες. Η τιραμισού και το τσηζκέικ. Η υπάλληλος στεκόταν υπομονετικά για κανένα πεντάλεπτο πίσω από τον πάγκο, δίνοντας σχήμα με τα λεπτά, μακριά της δάχτυλα στο μονοθέσιο κουτάκι της κούρσας προς την απόλαυση.
Πρέπει να ήταν καινούρια, δεν την είχα ξαναδεί.

" Θα μπορούσες να τα πάρεις και τα δύο", είπε η λιχούδα και με κέντρισε με την τρίαινά της.
" Όοοοχι, είναι περασμένη η ώρα και το τελευταίο πράγμα που θες είναι να πέσεις στο κρεββάτι με ένα κιλό λίπος να κολυμπάει στο στομάχι σου", πετάχτηκε η φωνή της συνείδησης. "Σκέψου πόσες τύψεις θα έχεις αύριο το πρωί..."
Ναι μωρέ, το ξέρω... τους είπα φανερά απογοητευμένη. Σταματήστε την κασσετούλα σας. Κάθε φορά τα ίδια και τα ίδια. 


Ααχ, κοίτα τα, είναι και τα δυο φρεσκότατα. Δεν μπορώ με τίποτα να αποφασισω. Πώς θα μπορούσα άλλωστε, αφού έχουν διαφορετική γεύση και φαίνονται τόσο μα τόσο διαθέσιμα να γλιστρήσουν στον οισοφάγο μου..;!

-Μπορώ να σας βοηθήσω; μου είπε ψιλοαμήχανα η υπάλληλος που διέλυσε με τ' αναπάντεχα ντεσιμπέλ της τα σύννεφα που είχαν αράξει πάνω απ' το κεφάλι μου. Ήμουν σίγουρη πως το θέαμα που προσέφερα ήταν γελοίο, μα δεν ενοχλούσα κανέναν.

- Δεν μπορώ να αποφασίσω ποιο από τα δυο να πάρω! της είπα, κοκκινίζοντας.
- Πάρτε τα και τα δυο, απάντησε αθώα.
- Εχμ, αυτό δεν γίνεται γιατί θα τα φάω και καταλαβαίνετε πως δεν πρέπει. Μια ζωή το ίδιο πράγμα κάνω... στέκομαι μπροστά τους, σωστός προσκυνητής και περιμένω.
- Τι περιμένετε;
- Τον επόμενο πελάτη.
- Με μπερδέψατε τώρα...
- Ναι, συγγνώμη δεν σας εξήγησα. Περιμένω αυτόν που θα αγοράσει το ένα από τα δυο γλυκά, αυτόν που θα με βγάλει από το γλυκόπικρο αδιέξοδο.
- Χμμ... είσαστε σίγουρη ότι μιλάμε για γλυκά; ο τόνος της φωνής της είχε αλλάξει.
Ξαφνιάστηκα.
- Φυσικά, της είπα ψιλοεκνευρισμένη.

Με είχαν πάρει χαμπάρι σε όλα τα ζαχαροπλαστεία και δεν μου έδιναν σημασία. Άκουγα βέβαια ψιθύρους και γελάκια κάθε φορά που έσκαγα μύτη, αλλά τελικά όλα μια συνήθεια είναι σε αυτή τη ζωή. Τούτη 'δω όμως η νεαρή υπάλληλος... ήταν άνω ποταμών. Της έριξα ένα βλέμμα εξεταστικό.

- Σας φαίνεται παράξενο, ε; είπα και γέλασα καμώνοντας πως σκύβω το κεφάλι μου. Μα η ματιά μου δεν έλεγε να φύγει από πάνω της. Το 'πιασε στον αέρα η πονήρω και συνέχισε την κουβεντούλα. Φαίνεται πως βαριόταν κι αυτή.

- Παράξενο...;! όχι ακριβώς. Μου έχουν μιλήσει για εσάς, οι ιδιοκτήτες του ζαχαροπλαστείου.
Η ειλικρίνειά της ήταν αφοπλιστική. Τα καθάρματα... Σαν να τους άκουγα. "Θα έρθει μια γραφική, θα κοντοσταθεί για ώρες... μπλαμπλαμπλα..."
Για μια στιγμή ξέχασα το δίλημμά μου. Θα με είδε που συνοφρυώθηκα και συνέχισε πιο μαλακά αυτή τη φορά.

- Θα τ' αγαπάτε πολύ τα γλυκά για να μπορείτε να ανέχεστε τους ψιθύρους.
- ...Ναι, έτσι είναι.
Κοίτα να δεις που καταλάβαινε...
- Πάντως εδώ που τα λέμε, δεν είναι δα και απόφαση ζωής. Είμαι σίγουρη πως μπορείτε ΕΣΕΙΣ να αποκλείσετε ένα από τα δυο, αντί να περιμένετε κάποιον άλλο να σας βγάλει από το αδιέξοδο.
- Όχι, όχι... βιάστηκα να γνέψω... σας παρακαλώ δεν...
- Δεν προσπαθώ να σας πιέσω, είπε ήρεμα. Μα να... σκεφτείτε πως είστε εσείς μια τιραμισού, πασπαλισμένη αριστοτεχνικά με φρεσκοκομμένο καφέ, καθισμένη αναπαυτικά πάνω στο πλισέ περιτύλιγμά σας, λαχταριστή και τόσο φρέσκια που κοντεύετε να λιώσετε από το σπινθηροβόλο βλέμμα του πελάτη που σας κοιτάζει αναποφάσιστος επί μισή ώρα. Πώς θα νοιώθατε αν σας έπαιρνε επειδή δεν του έχει μείνει άλλη επιλογή; επειδή κάποιος θρασύς άρπαγας βούτηξε το τσηζκέικ; πάντως όχι ανακουφισμένη, έτσι δεν είναι; μήτε χαρούμενη. Μπορεί και να μπαγιατεύατε μέσα σε ένα δευτερόλεπτο. Κι αν ήσασταν λουλούδι, ίσως και να μαραινόσασταν... Κι αν για μια στιγμή νοιώσατε πως είστε το Άλφα θα κυρτώνατε σε Ωμέγα.

Σταμάτησε και με κοίταξε με συμπάθεια.

Τι να της έλεγα; ποτέ δεν το είχα σκεφτεί έτσι. Τι θα σκεφτόταν η τιραμισού..; πφφ... Τι θα σκεφτόταν; Τι ανοησίες ήταν αυτές; χαρούμενη θα ήταν, κρίνοντας εκ του αποτελέσματος.
...Ή μήπως όχι;

Κι αυτός ο άλλος, αργούσε πολύ να έρθει... Μάλλον δεν έχει καμμιά γιορτή σήμερα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου