Όσο επίμονα κι αν την κοιτούσα, η παλίρροια των αισθήσεων που με στεφάνωνε ανήκε στην έλξη ενός άλλου σύμπαντος, εντός, εκτός κι επί τα αυτά. Κι όσο αυτή θόλωνε και χώλαινε, σαν εξίσωση χωρίς αγνώστους, οι σκιές πνίγονταν σε περιγράμματα που δεν θρόιζαν άλλο από 'σένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου