Δυστυχώς χάσατε

... ή αλλιώς, παιχνιδάκια εξουσίας.

Οι ρομαντικοί, παίζουν ανελλειπώς τζόκερ και το πρωί προσπαθούν να ερμηνεύσουν τα όνειρα για να ανακαλύψουν τους έξι τυχερούς αριθμούς της επόμενης κλήρωσης. Κάθε Δευτέρα και Πέμπτη συνήθως ξυπνούν με καρούμπαλα, όμως το παιχνίδι συνεχίζεται. Άλλωστε κανείς δεν γύρεψε στ' αλήθεια την Ιθάκη. Όλα είναι δρόμος.

Οι ανυπόμονοι, δίχως μακροπρόθεσμο σχέδιο και όραμα, ορμούν στο πρακτορείο με καλσόν στο κεφάλι και ένα όπλο απ' τα τζάμπο και αρπάζουν τις εισπράξεις. Tomorrow never dies. Neither shall we.

Οι συνετοί, αρχίζουν τη μέρα τους με τα πατερημά και τελειώνουν με ένα αμήν. Ξέρουν μέχρι που φτάνει το χέρι τους και πως αν το απλώσουν παραπέρα θα πέσει φωτιά να τους κάψει. Η αγαπημένη τους παροιμία είναι αυτή με τον τζίτζικα και τον μέρμυγκα κι έχουν μάθει από νωρίς πως η κιθάρα είναι όργανο του σατανά. Γενικώς γνωρίζουν και δεν πιάνονται κορόιδα.

Οι τσιγκούνηδες, τραβούν, μετρούν, ξεχειλώνουν, φτύνουν, φτύνονται, ιδρώνουν, κι όλο κοιτούν πίσω τους καχύποπτα. Ποτέ μπροστά. Το αγαπημένο τους τραγούδι είναι το "πετραδάκι, πετραδάκι, για τα μένα το 'χτισα". Και χτίζουν.

Οι απαισιόδοξοι, δεν προσπαθούν καν. Ποιος ο λόγος; αφού όλα είναι στημένα κι όταν γεννήθηκαν ο Ερμής ήταν ανάδρομος κι η Αφροδίτη με κομμένο χέρι. Άπτερος η Νίκη του παρελθόντος πάνω στο παρόν.

Οι αισιόδοξοι, καβαλούν σύννεφα και καλάμια, καλπάζουν και χαμογελούν. Άλλοι με έπαρση κι άλλοι με τα αυτιά τους.

Ελπίζουν κι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία! Βάζουν φωτιές κι οι μελλοθάνατοι τους χαιρετούν.

Τί κάνετε όμως κύριοι όταν σας κάθεται το τζόκερ; όταν σας χαρίζεται η πολυπόθητη μορφή εξουσία που προσδοκούσατε; όταν το όνειρο γίνεται πραγματικότητα; όταν το ασχημόπαπο γίνεται κύκνος; όταν η τύχη, οι θεοί κι οι δαίμονες, το κοκκαλάκι της νυχτερίδας και τα σοκολατάκια του φόρεστ γκάμπ, αποφασίσουν πως το επόμενο αστέρι στην λεωφόρο του χόλυγουντ θα φέρει το όνομά σας;

Πώς το διαχειρίζεστε;

Η απάντηση για όλες τις άνωθεν κατηγορίες (και γι' αυτές που ξέχασα) είναι η ίδια.

Σαν μαλάκας.