Στους πράσινους βλαστούς του ολανθιστου, βαθύσκιου πεύκου
ως πρώτα, καθιστός, τραγούδια δεν θα ψάλλεις πλέον
- με τα λεπτά τα πόδια σου χτυπώντας τα φτερά σου -
τερπνότερα κι απ' ό,τι στους βοσκούς η λύρα ηχούσε.
Σ' έχουν του δρόμου τα μυρμήγκια, ω τζίτζικα, σκοτώσει
κι απρόοπτα τώρα οι πτυχές σ' έχουν τυλίξει του Άδη.
Παράδοξον δεν είναι! Από τους γρίφους των ψαράδων
και ο Μαιονίδης, ο άνακτας των ύμνων, δεν εχάθη;
Σημ. Μαιονίδης είναι ο Όμηρος.
Αρχίου, επιτύμβιο επίγραμμα
